خبرگزاری حوزه، بزرگی، گاهی در بخشیدن چیزی است که عزیزترینها آن را هدیه دادهاند و دلهایی که در سرمای زمستان میلرزند، با گرمای کرامت علما آرام میگیرند.
از مرحوم آیتالله سید مصطفی خوانساری شنیدم:
یک شب بسیار سرد زمستان، در خانه ی آیتالله بروجردی (ره) محضر ایشان بودیم. در اتاق چند نفر بیشتر حضور نداشتند. پیرمردی از در وارد شد. لباس مندرس و اندکی به تن داشت. حتی به پایش جوراب نبود و از سرما میلرزید. سلام کرد و نشست.
آقا، حاج احمد خادمشان را صدا کردند و فرمودند: پوستینی که به دوش داشتند بردارد و به دوش آن پیرمرد بیاندازد. این پوستین بسیار قیمتی بود و ارادتمندان آقای بروجردی از بخارا مخصوص ایشان فرستاده بودند. بعد فرمود: صد تومان! هم پول بیاورد و به او بدهد. صد تومان آن روزها خیلی قیمت داشت.
منبع: سیره و خاطرات علماء، صفحه۹۸.
نظر شما